Zakamieniałość serca PO zniweczyła wszelkie nadzieje Polaków ze Wschodu na powrót do Ojczyzny
Nie możemy o tym zapomnieć, nie możemy być nieczuli - opowiadała Kopacz mówiąc w Krynicy o uchodźcach.
Przyjrzymy się jak w tym kontekście wygląda sprawa powrotu do kraju Polaków pozostawionych na Wchodzie. W samym Kazachstanie jest przynajmniej 50 tys. Polaków. Duża ich część jest zainteresowana repatriacją – mówi Jakub Płażyński, adwokat, syn marszałka Macieja Płażyńskiego.
Polacy mają dość czekania na nowelizację ustawy o repatriacji. W tej sprawie zebrano 250 tys. podpisów – rozmowy toczyły się miesiącami wszystko utknęło w szafie. 2 i pół tysiąca przyrzeczeń nie udało się zrealizować. Według Jakuba Płażyńskiego mamy do czynienia z fasadową demokracją, taką, w której nie słucha się ludzi.
Nawet najwięksi pesymiści nie spodziewali się takiej jałowości przy rozpatrywaniu wniosków w sprawie osiedlenia się w Polsce.
Platforma Anty-Obywatelska prowadziła politykę „zamkniętych drzwi”. Polegało to stosowaniu ograniczeń i obstrukcji przez służbę konsularną.
W szczególności dochodziło do nieuzasadnionego przedłużanie terminów przy wydawaniu decyzji i przekazywaniu dokumentów zarówno do MSWiA/MSW jak i wnioskodawców.
Konsulowie cały czas stawiają opór realizacji programu powrotu rodaków do kraju i robią co mogą aby zatamować migrację Polaków do Polski.
Najlepiej będzie jak przyjrzymy się co wyczynia w tej materii ambasada RP w Kazachstanie, która zamiast ułatwiać wykonanie zadania, w widoczny sposób czyni wszystko aby ograniczyć jego rozmiary.
Jak wynikało z publikacji pt. „Repatriację blokują dyplomaci”, która ukazała się w „Naszym Dzienniku” nr 107 z 9 maja 2012 r., Polacy, którzy ubiegali się o zarejestrowanie w Bazie Rodak, zostali zmuszeni do wycofania swoich wniosków.
Do incydentu doszło 26 kwietnia w Ambasadzie RP w Astanie, do której zgłosiły się dwie Polki: Ludmiła, która jest pielęgniarką oraz Tatiana, która ma średnie wykształcenie i prowadzi niewielkie gospodarstwo rolne. Kobiety przyjechały z oddalonej o 350 km. Dragonirowki i chciały zarejestrować się w Bazie Rodak, w której znajdują się zgłoszenia Polaków – potomków zesłańców z czasów Rosji Sowieckiej, pragnących wrócić do kraju.
Obie Panie były przesłuchiwane przez pracownicę Ambasady, wypytywane drobiazgowo m.in. o wykształcenie i zawód. W trakcie rozmowy urzędniczka kwestionowała przydatność obu Polek z Kazachstanu na polskim rynku pracy. Miała wręcz stwierdzić, że „w Polsce takich ludzi nie potrzebujemy”. Na koniec kazała kobietom wycofać wnioski, grożąc, że jeśli tego nie zrobią, wpisze im do dokumentów brak znajomości języka polskiego. Ponieważtaki wpis, w świetle obowiązujących przepisów prawa polskiego, ostatecznie zamknęłoby kobietom drogę przyjazdu do Polski,przestraszone uległy szantażowi urzędniczki i opuściły ambasadę nie załatwiwszy swojej sprawy. Jak zapewnia krewna kobiet, Pani Walentyna Kamińska, która przyjechała do Polski w 1995 r., obie Panie rozmawiają po polsku, choć z charakterystycznym akcentem.
Sprawa „astańska” była szeroko komentowana w prasie, natomiast na ministrze Sikorskim nie zrobiła wrażenia. Ustami podsekretarza stanu Grażyny Bernatowicz odpowiedział na interpelacje posła Artura Górskiego, „że nie było dotychczas skarg na działalność pani konsul Beaty Kostrzewy przedstawionej w tekście wspomnianego artykułu jako ˝pani Beata˝. Pragnę przypomnieć, że wypełniając "swoje obowiązki pani konsul postąpiła zgodnie z prawem”.
Jak faktycznie wygląda „postępowanie zgodne z prawem” w Ambasadzie RP w Astanie możemy dowiedzieć się z wystąpienia pokontrolnego NIK nr KAP-4101-07-02/2013 P/13/020.
Najwyższa Izba Kontroli stwierdziła w nim, że ambasada nie zrealizowała zadań określonych w Rządowym Programie, dotyczących rozwinięcia akcji repatriacyjnej, rozwoju szkolnictwa polskojęzycznego i polskich mediów. NIK zwraca przy tym uwagę, że MSZ nie udzielał Ambasadzie ukierunkowanego wsparcia odnoszącego się do sposobu realizacji zadań Rządowego Programu Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą.
Co ciekawsze fragmenty NIK-owskiego wystąpienia:
Analiza dokumentacji 40 postępowań8 o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji w latach 2007-2013 pod kątem prawidłowości i terminowości rozpatrywania wniosków oraz wydawania przez konsula decyzji, a także obiegu dokumentacji pomiędzy stronami zaangażowanymi w ten proces wykazała, że w przypadku tylko czterech spraw, proces ten odbywał się prawidłowo, tj. konsul wydawał decyzje zgodnie z obowiązującymi zasadami i w terminach w nich określonych, informując niezwłocznie wszystkie strony postępowania. W pozostałych zbadanych sprawach (36) stwierdzono nieprawidłowości, które przedstawiono w dalszej części wystąpienia w punkcie Ustalone nieprawidłowości.
(dowód: akta kontroli str. 325-920)
W ocenie NIK, przyczyną powyższych nieprawidłowości było nierzetelne i niezgodne z obowiązującymi przepisami postępowanie konsulów przy rozpatrywaniu wniosków i nieuzasadnione przedłużanie terminów przy wydawaniu decyzji i przekazywaniu dokumentów zarówno do MSWiA/MSW jak i wnioskodawców. NIK zauważa, iż w żadnym przypadku, w którym sprawa nie została rozstrzygnięta w terminie 14 dni, wnioskodawcy nie zostali poinformowani, o innym terminie załatwienia sprawy, co było niezgodne z § 14 ust. 2 Zarządzenia Ministra SZ. Skutkiem powyższych nieprawidłowości było przedłużanie się procedury repatriacyjnej wnioskodawców, co w konsekwencji mogło mieć wpływ na ich ostateczną decyzję w sprawie osiedlenia się w Polsce.
Odpowiedzialność za powyższe nieprawidłowości ponoszą Konsulowie/Wice-konsulowie prowadzący zbadane sprawy, tj.: Barbara Kaczmarczyk, Beata Kostrzewa oraz poprzedni Kierownicy Wydziału Konsularnego Tomasz Wielgomas i Bartosz Jabłoński, a także obecny Kierownik Wydziału Konsularnego Ambasady Pani Małgorzata Tańska, którzy nie dołożyli należytej staranności przy wykonywaniu swoich obowiązków służbowych.